Anja lankamp troostlied
Troostlied.
Vorig jaar verloor ik geheel onverwacht mijn beide dierbare hondenvrienden in vier maanden tijd, de een ruim 12 en de ander bijna elf. Dat was een enorme klap en een meer dan groot verdriet dat maar niet over ging. Het werd alleen maar erger in plaats van minder.
Ik ben zangeres van beroep, schrijf ook teksten, componeer zelf regelmatig en op een dag ontstond het lied in mijn gevoelswereld over ” mijn vriend, mijn kamaraad”.
Op deze manier kon ik een beetje richting geven aan mijn gevoelens . Ik had deze dierbare vrienden zo lang gehad, ze hadden zo’n belangrijke plaats in mijn leven , het waren zulke eigenzinnige Jack Russels, maar ik hield van hen om dat niet te stuiten stuk energie, hun karakter, hun eigenwijze gedrag, o, o wat een stel. Schitterend! Niet zomaar een tweetal!!!
Mijn troostlied, want zo ging ik het noemen, werd geboren. Ik dacht dat ik er misschien ook andere mensen die een hond verliezen een plezier mee kon doen. Zo , iets te kunnen betekenen in andermans verdriet, het is immers zo herkenbaar allemaal als je een oprechte dierenvriend bent…..dus……Zingend verwoord…en dat op die manier te delen, dat leek me mooi.
